Η μελέτη της εταιρείας ολλανδικών συμφερόντων που μέσα από μια άγνωστη και απροσδιόριστη διαδικασία ανέλαβε να προτείνει λύσεις για την διαχείριση των νερών της Θεσσαλίας , παραβίασε ανοιχτές πόρτες.
Δεν μας έκανε σοφότερους καθώς πολλοί καθηγητές του πανεπιστημίου Θεσσαλίας των οποίων οι απόψεις και οι μελέτες έχουν δημοσιοποιηθεί εδω και πάρα πολλά χρόνια, έχουν προτείνει τις αντίστοιχες λύσεις και μάλιστα δωρεάν.
Ακόμα και ο πολυδιαφημισμένος φορέας διαχείρισης υδάτων έχει θεσμοθετηθεί, αλλά δεν λειτούργησε ποτέ στη Θεσσαλία. Είχε ανακοινώσει πρωτη φορά τον φορέα η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ τον καιρό εκείνο, η Βάσω Παπανδρέου, και υπογράφηκε το 2003 από την υφυπουργό Ροδούλα Ζήση.
Αιχμή των ανακοινώσεων και τότε ήταν η Κάρλα με το θεσμικό πλαίσιο να εμπλουτίζεται με την πάροδο των χρόνων … στα λόγια. Πολλοί από εμάς δεν έχουμε ξεχάσει την ιστορία γιατί τα μολύβια μας την κατέγραψαν.
Ο φορέας θεσμοθετήθηκε στα χαρτιά, αλλά ουδέποτε ενεργοποιήθηκε για ευνόητους λόγους. Δημαρχίσκοι που διαχειρίζονται ζεστό χρήμα από τις ΔΕΥΑ αντιδρούσαν , οι επικεφαλής των ΤΕΟΒ που είχαν “πολιτικό ρόλο” αντιδρούσαν, οι αγροτοσυνδικαλιστές που διαπλέκονταν με τους παραγοντίσκους των χωριών αντιδρούσαν επίσης, και με το νερό γινόταν και γίνεται το μεγάλο παιχνίδι. Ενα παιχνίδι με δισεκατομμύρια ευρώ.
Μετά τις καταστροφές έρχεται η Κυβέρνηση και βλέποντας μια “ανάπηρη” κοινωνία να διαχειριστεί λύσεις στα προβλήματά της, παρότι είχε στα χέρια της θεσμικά εργαλεία και κονδύλια και ανακοινώνει πως η συνεργασία με τους ιδιώτες είναι μονόδρομος… γιατί επί της ουσίας αυτό ανακοινώθηκε.
Το τεράστιο και αποκλειστικό βέβαια μερίδιο ευθύνης για το παιχνίδι με τα νερά το έπαιζαν οι άνθρωποι που εκλέχθηκαν με την σημαία της ΝΔ όπως οι περιφερειάρχες, οι δήμαρχοι, οι κομματάρχες της, οι αιρετοί που έφερναν ψήφους στο κόμμα, γι΄αυτό και ουδείς ασχολήθηκε με τον φορέα διαχείρισης των λεκανών απορροής 20 ολόκληρα χρόνια. Ο καθένας ήθελε τα εκατομμύρια των τελών και των επιδοτήσεων για να ελέγχει τα έργα, να ελέγχει τους εργολάβους και να κρατά τα ηνία από το καντόνι του.
Με επικεφαλής λοιπόν τους “Ολλανδούς” θα γίνει διαχείριση του νερού σε μια σύνθετη βάση, μέσω της συνεργασίας με το κράτος και η Θεσσαλία θα είναι μοντέλο για όλη τη χώρα.
Αν το μοντέλο λειτουργήσει αποτελεσματικά σε τοπικό επίπεδο, δηλαδή εάν η εταιρεία κερδοφορεί από τα τέλη των πολιτών και τις επιδοτήσεις του κράτους με χρήματα που επίσης από τους πολίτες θα προέρχονται, θα υπάρχει πάτημα για μια γενικότερη ιδιωτικοποίηση στη χώρα. Αν πάλι δεν λειτουργήσει καλά, μικρό και τοπικό το κακό για την Κυβέρνηση.
Η διαφορά με την υπόλοιπη χώρα, είναι ότι η Θεσσαλία πρέπει να δώσει λύση στα ζητήματα επιβίωσης χιλιάδων οικογενειών που η περιουσία τους και το μέλλον τους βρίσκεται κάτω από τα νερά και τις λάσπες.
Οι “Ολλανδοί” πιστεύουν ενδεχομένως πως στον Θεσσαλικό κάμπο πρέπει να καλλιεργούνται τουλίπες και το κέρδος για την εταιρεία διαχείρισης των υδάτων να είναι μεγαλύτερο, αλλά η Κυβέρνηση οφείλει να πει σε αυτούς τους χιλιάδες καλλιεργητές που ενημερώνονται ότι στην καλύτερη περίπτωση θα δουν ξανά τα χωράφια τους σε μια πενταετία, ότι πρέπει να μπαρκάρουν για να ζήσουν.
Όλοι εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να γνωρίζουμε πως εάν προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση, είναι πάρα πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να αναστραφεί. Οι εμπορικές συμφωνίες, παρέχουν στις εταιρείες πανίσχυρα νομικά όπλα και σε περίπτωση που μια κυβέρνηση θέλει να ανατρέψει τους όρους οι αποζημιώσεις που πρέπει να πληρώσει στους ιδιώτες είναι απαγορευτικές.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΗΓΗ: https://trikkipress.gr/