Ο ρυθμός είναι αδιάλειπτος, η συχνότητα των ριπών μοιάζει ρυθμισμένη με το ρολόι: κάθε 30 δευτερόλεπτα, το ισραηλινό πυροβολικό βάλλει εναντίον κάποιου στόχου που μόλις και μετά βίας διακρίνεται, κάπου στη Λωρίδα της Γάζας.
Είναι δύσκολο να πει κανείς αν η πρωτοφανής απάντηση που υποσχέθηκε να δώσει το Ισραήλ στη Χαμάς άρχισε να αποδίδει καρπούς, πέντε ημέρες μετά την επίθεση της ισλαμιστικής οργάνωσης στο ισραηλινό έδαφος και τον θάνατο τουλάχιστον 1.200 ανθρώπων.
«Η Χαμάς είναι το Ισλαμικό Κράτος και θα την συντρίψουμε και θα την καταστρέψουμε όπως ο κόσμος κατέστρεψε το Ισλαμικό Κράτος», διαβεβαίωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο επικεφαλής της κυβέρνησης εθνικής ενότητας που συγκροτήθηκε την Τετάρτη.
Κάθε ομοβροντία συνταράζει τα σώματα αλλά και την άσφαλτο του αυτοκινητόδρομου που συνδέει το Νετιβότ με το Σντερότ, τις δύο κοινότητες που δέχτηκαν καταιγισμό ρουκετών από τη Χαμάς.
Λίγο προτού να ξεκινήσουν οι ριπές από την πλευρά του Ισραήλ, γύρω στις 12.00 το μεσημέρι, δύο από αυτές τις “Made in Gaza” ρουκέτες, έπεσαν στο Σντερότ, τραυματίζοντας τέσσερις Ισραηλινούς πολίτες – τους δύο από αυτούς, σοβαρά.
Τα πυροβόλα των 155 χιλιοστών έχουν πάρει θέση στους αγρούς, στα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας, σε απόσταση μερικών δεκάδων μέτρων το ένα από το άλλο. Κοιτούν προς τα δυτικά. Ο θόρυβος είναι εκκωφαντικός, φλόγες ξεπηδούν με κάθε ριπή. Στο βάθος, ανάμεσα στην αντάρα και τη σκόνη που σηκώνουν τα άρματα τελευταίας γενιάς Merkava, διακρίνεται πυκνός μαύρος καπνός να υψώνεται στον ουρανό, από τη συνοικία Ριμάλ της Γάζας.
Σύμφωνα με τις αρχές της Χαμάς, που ελέγχει τον θύλακα, περισσότεροι από 1.400 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί τις τελευταίες έξι ημέρες στη Λωρίδα της Γάζας, από τα ισραηλινά πλήγματα που έχουν μετατρέψει σε ερείπια ολόκληρες πολυκατοικίες.
Ελικόπτερα Απάτσι της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, εξοπλισμένα με πυραύλους, πετούν σε χαμηλό ύψος και ανά διαστήματα μπαίνουν για λίγο στον θύλακα, μια στενή λωρίδα γης όπου ζουν 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι.
«Θα τους σβήσουμε από τον χάρτη»
Ο Τομ, ένας 24χρονος έφεδρος, έφτασε από το Τζιόν, κοντά στο Τελ Αβίβ, για να ενταχθεί στη μονάδα του. Ο μικρότερος αδελφός του, ο Άνταμ, υπηρετούσε ήδη. «Δεν μπορώ να σας πως τι θα κάνω. Μόνο ένα πράγμα (…) θα τους σβήσουμε από τον χάρτη. Κανείς δεν έχει σκοτώσει Εβραίους κατ’ αυτόν τον τρόπο μετά το Ολοκαύτωμα» λέει ο Τομ, που ακόμη φοράει πολιτικά: σορτσάκι, ένα μπλουζάκι και σανδάλια. «Σύντομα, απέναντί μας δεν θα υπάρχει κανένας να μας πολεμήσει, να μας επιτεθεί, να μας χαλάσει τη ζωή», πρόσθεσε, με εμφανή την οργή στη φωνή του.
Εθελοντές που έφτασαν απ’ όλη τη χώρα μοιράζουν τρόφιμα και αναψυκτικά στους στρατιώτες, κάτω από τον καυτό ήλιο. Όλοι τους φορούν αλεξίσφαιρα γιλέκα και κράνη.
«Θα ξανάρθω αύριο και κάθε μέρα για να τους φέρω ωραία πράγματα» υπόσχεται ο Γιουβάλ, 49 ετών, ο διευθυντής μιας επιχείρησης μεταφορών στη Χέρζλια.
Ο Αβραάμ, ένας 60χρονος πατέρας που έφτασε από τη Νετάνια, στα βόρεια του Τελ Αβίβ, σφίγγει στην αγκαλιά του τους τρεις έφεδρους γιους του. «Είμαι υπερήφανος για αυτούς. Είναι σαν κι εμένα, σαν όλους εμάς, δεν φοβούνται τίποτα», λέει χαμογελαστός.
Ο στρατός έχει τοποθετήσει παντού φράγματα για να περιορίσει τον κίνδυνο διείσδυσης ένοπλων Παλαιστινίων. Σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων βρίσκεται το κιμπούτς Ναχάλ Οζ, όπου σφαγιάστηκαν γυναίκες και παιδιά, όμως δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στους δημοσιογράφους.
Οι στρατιώτες, νεαροί 19-20 χρονών, αισθάνονται νευρικότητα και κάποιες φορές αναγκάζουν κοφτά τους λιγοστούς δημοσιογράφους να γυρίσουν πίσω. «Δεν έχετε τίποτα να δείτε εδώ. Έχουμε πόλεμο. Να επιστρέψετε όταν θα είναι όλοι νεκροί στη Γάζα», λέει ένας από αυτούς.