Πώς εξηγεί την αντίδραση του Βρετανού πρωθυπουργού
«Ποτέ δεν σκέφτηκα ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι θα κατέληγε η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να ακυρώσει τη συνάντηση μεταξύ των δύο ηγετών» δηλώνε η Βρετανή δημοσιογράφος που φιλοξένησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο BBC προτού ο Ρίσι Σούνακ κάνει το διπλωματικό φάουλ.
Σε συνέντευξή της στον ΑΝΤ1, η Λοράν Κούνσμπεργκ δηλώνει: «Και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου πάντα έλεγε, ότι δεν συμφωνούμε, αλλά γνωρίζουμε ότι το Βρετανικό Μουσείο ήταν σε συζητήσεις για μία πιθανή συμφωνία. Και από την άλλη πλευρά, υπήρξαν μερικοί άνθρωποι στους οποίους νομίζω ότι ήλπιζε η Ντάουνινγκ Στριτ, που είπαν, ναι, δεν πρέπει να τα επιστρέψουμε όπως λέει το Βρετανικό δίκαιο, πρέπει να μείνουν εδώ. Αλλά νομίζω ότι σε ό,τι αφορά τις συζητήσεις που έχω κάνει, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν προβληματιστεί και αναρωτιούνται γιατί η Ντάουνινγκ Στριτ επέλεξε να το κάνει τόσο μεγάλο πολιτικό ζήτημα. Μήπως επειδή ο Πρωθυπουργός είναι εύθικτος και δεν του άρεσε το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός σας είπε αυτά που είπε και είχε συναντήσει τον ηγέτη των Εργατικών, Κιρ Σταμερ;»
Ολόκληρη η συνέντευξη με τη Λοράν Κούνσμπεργκ
-Φιλοξενήσατε τον Έλληνα Πρωθυπουργό στο στούντιο την Κυριακή. Αναμένατε κάποια αντίδραση με βάση αυτά που σας είπε;
Είχα σκεφτεί ότι ήταν πιθανό να βγει κάποια είδηση από τον Έλληνα Πρωθυπουργό που έλεγε ξανά ότι η Ελλάδα ήταν ακόμη πρόθυμη να κάνει αυτή τη συζήτηση, να προσπαθήσει να κάνει μια συμφωνία, να μπορέσουν να επιστραφούν τα γλυπτά του Παρθενώνα ή τα Ελγίνεια Μάρμαρα, όπως τα αποκαλούν κάποιοι στο Ηνωμένο Βασίλειο, πίσω στην Ελλάδα. Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα υπάρξει κάποια αντίδραση. Σκέφτηκα ότι κάποιες από τις εφημερίδες θα έγραφαν κάτι και ίσως ξεκινούσε πάλι η συζήτηση, ο διάλογος. Ποτέ δεν σκέφτηκα ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι θα κατέληγε η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να ακυρώσει τη συνάντηση μεταξύ των δύο ηγετών. Και τώρα, καθώς μιλάμε σήμερα Τετάρτη, συνεχίζουμε να έχουμε οργισμένες ανταλλαγές στο κοινοβούλιο μας για το τι πραγματικά συνέβη. Είναι αρκετά αξιοσημείωτο.
-Τι σχόλια ή αντιδράσεις έχετε λάβει από τότε;
Υπήρξε ένα μείγμα αντιδράσεων. Πολλοί άνθρωποι από όλα τα πολιτικά κόμματα στην πραγματικότητα δεν μπορούν να το πιστέψουν. Πιστεύουν ότι είναι πολύ περίεργο το γεγονός ότι η Ντάουνινγκ Στριτ επέλεξε να ξεκινήσει έναν καβγά σε αυτή τη μακροχρόνια διαφωνία, και πως μπορεί ( οι δηλώσεις) να αποτελούσαν έκπληξη σε οποιονδήποτε όταν εδώ και πολύ καιρό η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει αυτή την θέση; Και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου πάντα έλεγε, ότι δεν συμφωνούμε, αλλά γνωρίζουμε ότι το Βρετανικό Μουσείο ήταν σε συζητήσεις για μία πιθανή συμφωνία. Και από την άλλη πλευρά, υπήρξαν μερικοί άνθρωποι στους οποίους νομίζω ότι ήλπιζε η Ντάουνινγκ Στριτ, που είπαν, ναι, δεν πρέπει να τα επιστρέψουμε όπως λέει το Βρετανικό δίκαιο, πρέπει να μείνουν εδώ. Αλλά νομίζω ότι σε ό,τι αφορά τις συζητήσεις που έχω κάνει, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν προβληματιστεί και αναρωτιούνται γιατί η Ντάουνινγκ Στριτ επέλεξε να το κάνει τόσο μεγάλο πολιτικό ζήτημα. Μήπως επειδή ο Πρωθυπουργός είναι εύθικτος και δεν του άρεσε το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός σας είπε αυτά που είπε και είχε συναντήσει τον ηγέτη των Εργατικών, Κιρ Σταμερ; Ή μήπως είναι πραγματικά ένα θέμα για το οποίο είναι πολύ παθιασμένος, η διατήρηση των γλυπτών στο Ηνωμένο Βασίλειο;
-Ποια είναι η άποψή σας για την αντίδραση του Βρετανού πρωθυπουργού μετά τη συνέντευξή σας;
Νομίζω ότι όπως συμβαίνει συχνά στην πολιτική, η αντίδραση της Ντάουνινγκ Στριτ ήταν κάπως ανάμεικτη. Νομίζω ότι είδαν μια πολιτική ευκαιρία όταν οι αντίπαλοί τους στο Εργατικό Κόμμα πήραν διαφορετική θέση και σκέφτηκαν, μήπως μπορούμε να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα θέμα εδώ όπου φαίνεται ότι η κυβέρνηση υπερασπίζεται κάποιο είδος βρετανικής παράδοσης; Αλλά πιστεύω επίσης από τις συνομιλίες που είχα με ανθρώπους που παρασκηνιακά είχαν εμπλοκή σε ό,τι συνέβη, ότι εν μέρει, ο Πρωθυπουργός το πήρε πολύ προσωπικά και, ως εκ τούτου, εκνευρίστηκε με αυτό που συνέβαινε. Και έχετε δει και ότι και οι δύο πλευρές ανταγωνίζονται για την δική τους εκδοχή των γεγονότων. Και από ότι φαίνεται μέρος αυτής της αντίδρασης ήταν από τα πληγωμένα συναισθήματα στη Ντάουνινγκ Στριτ.