Κατεβαίνοντας για μπάνιο στην παραλία της Θεοτόκου στο Πήλιο αντικρίζεις θαυμαστά ευρήματα μίας ανασκαφής που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Η παραλία της Θεοτόκου, στο νότιο Πήλιο, είναι ένας κολπίσκος με χοντρή άμμο και μεγάλα βότσαλα, που εκτείνεται στα βόρεια του επιβλητικού όγκου του ακρωτηρίου της Σηπιάδος.
Η παραλία οφείλει το όνομά της στο ξωκκλήσι της Θεοτόκου, που χτίστηκε στα 1807.
Λίγα μέτρα από το εκκλησάκι, μέσα σ’ έναν υποτυπωδώς περιφραγμένο χώρο, βρίσκεται ό,τι απέμεινε από μια παλιά ανασκαφική προσπάθεια. Ενα τμήμα ψηφιδωτού κάτω από χώμα και πέτρες, αλλά και δάπεδο με λαξευτές πέτρες.
Στον ίδιο χώρο ο επισκέπτης θα δει μια ολόλευκη μαρμάρινη κολώνα, από τα ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής, που υψωνόταν σ’ αυτόν τον χώρο.
Το ξωκκλήσι χτίστηκε πάνω στα ερείπια του ναού της Αρτέμιδας. Τα λείψανα του ψηφιδωτού δαπέδου πιθανολογείται πως ήταν μέρος του ναού, πριν χτιστεί επάνω του παλαιοχριστιανική εκκλησία.
Η τοποθεσία έχει προταθεί από αρχαιολόγους να ταυτιστεί με την θέση της αρχαίας πόλης της Σηπιάδας, η θέση της οποίας ήταν αποκομμένη από το εσωτερικό της Μαγνησίας και η μόνη της επικοινωνία ήταν μέσω θαλάσσης.
Η Σηπιάδα ήταν μία μικρή πόλη στο ΝΑ άκρο της χερσονήσου της Μαγνησίας απέναντι από τη Σκιάθο. Πήρε το όνομά της από την αφθονία της σηπίας (σουπιάς) στην θαλάσσια περιοχή. Ήταν ιερή ακτή της Θέτιδας και των Νηρηίδων.
Η πανέμορφη μα άγνωστη παραλία της Θεοτόκου βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από τον Κατηγιώργη. Ερχόμενοι από το Προμύρι, λίγο πριν φτάσετε στον Κατηγιώργη θα πρέπει να ακολουθήσετε το δρομάκι που θα συναντήσετε στο αριστερό σας χέρι και μετά από λίγα μέτρα θα βρεθείτε στην παραλία. 