Παρά τις εκκλήσεις μερίδας αναλυτών και παραγόντων της αγοράς, η ΕΚΤ παρέμεινε πιστή στον….Ανένδοτο που έχει κηρύξει κατά του πληθωρισμού αποφασίζοντας την 6η αύξηση επιτοκίων από τον Σεπτέμβριο του 2022. Σύμφωνα με το Reuters, το…σκέφτηκαν να παρεκκλίνουν από τον δρόμο που ακολουθούν έως τώρα, όμως το «σωσίβιο» των 50δισ ελβετικών φράγκων που… πέταξε η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας στην Credit Suisse, διέλυσε τις όποιες σκέψεις.
Διαβάζοντας κάποιος την απόφαση της Φρανκφούρτης διαπιστώνει αμέσως αμέσως 2 πράγματα.
Πρώτον, η ΕΚΤ εξακολουθεί να θεωρεί ότι η μεγαλύτερη απειλή αυτή τη στιγμή για την οικονομία της Ευρωζώνης είναι ο επίμονος πληθωρισμός. Στην ανακοίνωση της αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι ο πληθωρισμός προβλέπεται να παραμείνει πολύ υψηλός για πολύ καιρό. Κι από τη στιγμή που αποστολή της είναι να τον διατηρεί στο 2%, κρίθηκε ότι νυν υπέρ πάντων ο αγών.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι στην Φρανκφούρτη δεν συμμερίζονται στον ίδιο βαθμό τους φόβους των αγορών για τη σταθερότητα του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος με αφορμή την… κρίση της Credit Suisse. Μια κρίση που σύμφωνα με πολλούς αναλυτές είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της πρακτικής των ίδιων των διοικούντων της τράπεζας.
Η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ ανέφερε ότι ήταν παρούσα και στα γεγονότα του 2008 και τη LehmanBrothers ακριβώς για να καταδείξει ότι οι δύο χρονικές περίοδοι απέχουν παρασάγγας η μια από την άλλη. Κι αν συμβεί κάτι δήλωσε η κ. Λαγκάρντ έχουμε πλέον τα εργαλεία για να το αντιμετωπίσουμε.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν λόγοι ανησυχίας. Το ότι- σε αντίθεση με τις προηγούμενες συνεδριάσεις της – η ΕΚΤ δεν έδωσε καμιά ένδειξη για το πώς θα πορευθεί στο μέλλον σχετικά με τις αυξήσεις επιτοκίων είναι απολύτως ενδεικτικό της ρευστότητας της κατάστασης.
Εδώ και πολλούς μήνες πολλοί αναλυτές προειδοποιούν ότι αυτή η τόσο επιθετική αύξηση των επιτοκίων και στις 2 πλευρές του Ατλαντικού – που σημαίνει βίαιη μείωση της ρευστότητας – εκτός του ότι σπρώχνει Αμερική και Ευρώπη προς την ύφεση , εκθέτει και τους… αδύναμους κρίκους του συστήματος . Κι αν η Silicon Valley Bank ή η Signature Bank που έσκασαν ήταν μικρές τράπεζες και αντιμετωπίσιμες περιπτώσεις και δεν είχαν κάποια ιδιαίτερη έκθεση στην Ευρώπη, δεν συμβαίνει το ίδιο με την Credit Suisse.
Η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Ελβετίας , χαρακτηρίζεται μαζί με 30 ακόμη ως « παγκοσμίως σημαντική συστημική τράπεζα» με σημαντικούς δεσμούς και έκθεση κυρίως στην Ασία και τις ΗΠΑ. Διόλου τυχαία στις ΗΠΑ ήδη μετράνε την έκθεση που έχουν οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες στον …Ελβετό ασθενή ενώ το ίδιο ερώτημα έχει απευθύνει και η ΕΚΤ στα υπό την εποπτεία της χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Διοικούντες αυτής της τράπεζας λοιπόν – που αλλάζουν σαν τα πουκάμισα – και στελέχη της έχουν «καταφέρει» να εμπλακούν σε υποθέσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος, παραβίασης κανονισμών Covid, απάτης ακόμη και κατασκοπείας. Διόλου τυχαίο ότι μόνο το τελευταίο τρίμηνο πέρυσι η τράπεζα είχε εμφάνισε εκροή καταθέσεων περίπου 110εκατ€. Για πρώτη φορά στην σχεδόν 170 ετών ιστορία της η μετοχή της έπεσε κάτω από τα 2 ελβετικά φράγκα.
Εύλογα λοιπόν τίθενται θέματα εποπτείας – παρότι υποτίθεται ότι έχουμε μάθει από τα παθήματα του 2008. Αν μια από τις 31 σημαντικότερες τράπεζες παγκοσμίως είναι σε τέτοιο χάλι , εύλογα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος τι γίνεται με τις υπόλοιπες. Και κάπως έτσι πολλές φορές ο ιός του φόβου διασπείρεται , κάπως έτσι γίνονται και τα bankruns , ακόμη κι αν τα γεγονότα δεν τα υποστηρίζουν. Αρκεί η σπίθα μιας σκέψης ή μιας υποψίας.
Τις τελευταίες ώρες πληθαίνουν και τα σενάρια εξαγοράς της Credit Suisse , ενδεχομένως κι από τον μεγάλο ανταγωνιστή της, την μεγαλύτερη Ελβετική τράπεζα UBS. Και η ερώτηση του 1 εκατομμυρίου… ελβετικών φράγκων στο μυαλό όλων είναι αν η Credit Suisseείναι sui generisκαι μεμονωμένο γεγονός ή αν αποτελεί το πρώτο πλακίδιο ενός ντόμινο εξελίξεων στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα που κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει…
ΠΗΓΗ: pentapostagma.gr